living my dream 1 m x 1 m

Weet je, alles begint met een droom. De telefoon die je in je handen hebt, de computer waar je voor zit, de stoel waarop je zit. Allemaal de droom van iemand anders geweest vanuit een magische gedachte. En die magische gedachte snakte ernaar om gerealiseerd te worden.

Al filosoferend passeren mijn dromen de revue en ik glimlach dankbaar voor het feit dat ik er al heel veel heb kunnen verwezenlijken. Het engeltje op mijn linkerschouder danst vrolijk in de rondte doch de aandacht gaat alweer heel snel naar het duiveltje op mijn rechterschouder. Met een berispend vingertje in de lucht sist hij me toe dat er ook heel veel niet gerealiseerd is. Okee, point taken, dankjewel voor je kritische noot en de kans om te overdenken waar dat dan aan lag?

Soms was het de angst, faalangst, de demon die ons zelfvertrouwen laat smelten als sneeuw voor de zon. Doe iets nieuws en de zenuwen gieren door je lijf. Dat is normaal en iedereen heeft dat, zo zijn onze hersenen geprogrammeerd en dat kunnen we niet veranderen. Maar wel hoe we daarmee omgaan en dan helpt voor mij de mindset: Niet durven, toch doen! En als ik op mijn bek ga? Opstaan, kroontje rechtzetten en doorgaan met een volgend klein stapje. Elke is er één, op weg naar mijn droom.

Angst laat ons namelijk vaak bedenken waarom iets niet kan lukken en dat is een mooi bruggetje naar de volgende dream-killer: excuses verzinnen.

We doen het allemaal en ik zwaai(de) dan met de ‘het voelt gewoon niet goed nu’-trofee als alibi. De extra gewetensvraag: ‘voelt het echt niet goed nu of heb ik er gewoon geen zin in, om wat voor reden dan ook?’ maakt alles kristalhelder.

Eerlijk is eerlijk, als ik ergens geen zin in heb is opeens alles belangrijker, variërend van Social media tot een muur verven en alles daartussenin.

Heb ik er de dagen erna nog steeds geen zin in dan ga ik me de vraag stellen: ‘Jaag ik wel het juiste doel na?’ We jagen allemaal doelen na maar als we heel eerlijk zijn, vaak niet die van onszelf maar van anderen. Maar verwachten die dat werkelijk van ons? Of is dat alleen zo in ons hoofd? Wat de reden ook is, als het niet echt in onszelf leeft dan staat onze ladder tegen de verkeerde muur en wordt alle moeite beloond met het bereiken van de plek waar we helemaal niet willen zijn. En we willen al zoveel… As we speak ook een van mijn valkuilen. Heerlijk om zomaar wat te mijmeren naar aanleiding van dit schilderij dat ik heel intuïtief creëerde en de naam ‘Living my dream’ gaf.